To nieprawda, iż gry są przeznaczone jedynie dla dzieciaków, młodzieży czy półgłupków. Takie niestety pokutuje spojrzenie wśród niektórych ludzi. Graczy odbiera się jako rosłe dzieciaki, które powinny zająć się czymś bardziej pożytecznym aniżeli graniem. Jak wiadomo, to bolesna opinia. Równolegle, warto stwierdzić, iż są gry po prostu głupie, tak samo, jak jest wiele głupich filmów, ale nie mówimy się, że każdy, kto ogląda filmy jest głupkiem lub, iż marnuje czas (choć też i są takie głosy). Nie oznacza to, że wszystko w jednej kategorii jest bezsensowne, uzmysławiają to gry, ale także filmy lub muzyka.

Wiadomo, że jak zobaczymy malucha, który gra w „strzelanki”, to prawdopodobnie krew nas zaleje, bo takie dziecko zupełnie nie powinno w to grać. Analogicznie, będziemy zaskoczeni, kiedy dostrzeżemy takiego młodego człowieka oglądającego jakiś wulgarny film. To niedopuszczalne, a rodzice, jacy na to zezwalają powinni się zastanowić, co po prawdzie robią. Z drugiej strony musimy to koniecznie wiedzieć, że to nie filmy, gry czy inne tego typu zjawiska są szkodliwe.

To złe przystosowanie do wieku jest szkodliwe. Są wszak świetne filmy dla dzieci, również, jak są wspaniałe gry, które kształtują ich fantazje. Zdołamy natknąć się na głupie gry, jakie niczego dobrego nie nauczą, możemy natomiast grać w takie coś jak gra mechrage, gra tauriworld (zerknij) czy gra romadoria i samemu się przekonać, jakie to wspaniałe, zjawiskowe odmiany spędzania wolnego czasu.

Jeśli w znajdującym się tutaj wpisie nie znalazłeś intrygującej Cię informacji, to kliknij ten link i zobacz sam (https://www.creatio.edu.pl/kontakt/) inny tego typu tekst.

Zauważyli już to nawet marketingowcy, którzy ukuli słowo „grywalizacja” odnoszący się właśnie do gier i do codziennego życia. O co w tym chodzi? Odpowiedzi można dostać między innymi na stronie .

Po prostu, żeby poprawniej działać, żeby społeczeństwo się lepiejkształtowało powinniśmy zastosować niektóre elementy gry do naszego życia. Zaistniało już multum inicjatyw z tego obszaru. Zwolennicy gier są zafascynowani tym odkryciem, gdyż przez lata czuli się trochę obco, jakby robili coś nieistotnego, zbędnego. Nagle, dzięki „grywalizacji”, okazuje się, że gry mogą nas sporo nauczyć, można korzystać z ich mechanizmów i kreowanych tam rozwiązań. Od czasów „grywalizacji” już nikt nie może zakomunikować, że gry są głupie. Bez wątpienia, takie występują, podobnie jak głupie filmy, ale nie jest to sprawiedliwe dla całego tego interesującego zjawiska.