Człowiek wykształcony powinien znaleźć trochę czasu na czytanie książek. Nie tylko specjalistycznych, mających związek z zawodem który wykonuje. Przyznać jednak muszę, iż nie jest łatwo zorientować się w tym po co warto sięgnąć. Jeśli chcielibyśmy dowiedzieć się co warto przeczytać?, można wspomagać się opiniami prasowymi. To klasyczne podejście w wyborze lektury. Często też radą nam może posłużyć bibliotekarka lub też dobry sprzedawca książek. Teraz, w erze internetu, można się nim także wspomagać przy wyborze lektury. Istnieje kilka serwisów dla ludzi lubiących czytać. Najpopularniejsze to Biblionetka.pl i Lubimy Czytać.pl. Zakładając tam konto, mamy dostęp do naszych półek, do półek znajomych czy też do opisów książek. Serwisy w/w sugerują nam nawet sprofilowane propozycje książek, co może być dla nas dobrą wskazówką.

Jakąś wskazówką bywają nagrody dla pisarzy oraz wszelakiego rodzaju plebiscyty, np. Literacka Nagroda Nike, lub konkurs na najlepszą książkę o tematyce historycznej. Jednakże wybór jury nie musi się zgadzać z gustami czytelników, czego dowodem jest NIKE. Często wybory jury mijają się z gustem większości czytelników. Inaczej było w 2013r. Nagrodzono książkę pani Joanna Bator za „Ciemno, prawie noc”. Akcja książki umiejscowiona jest w prowincjonalnym Polskim mieście. Joanna Bator krytykuje w swojej książce pewien rodzaj zbiorowej religijności. Mierzy się ze współczesnym chamstwem obecnym w sieci. Ukazuje je w dość realistyczny sposób. Mnie szczególnie spodobał się wątek koci. Te przemiłe zwierzęta (alpaki) są w tejże powieści pierwiastkiem pozytywnym (jak również opiekunki kocie). Podobne tematy można odszukać również tutaj – .

Książka zawiera w sobie pierwiastki mistyczne a wszystko to zawarte jest w formie powieści sensacyjnej z niespodziewanym zakończeniem. Jest to również opowiadanie o dorastaniu głównej postaci i jej zmaganiu się z przeszłością. Mym następnym wyborem w prywatnym rankingu co warto przeczytać?, jest pozycja o życiu Władysława Bartoszewskiego. Wywiad rzeka z niezwyczajnym człowiekiem. Mimo bardzo trudnego losu zachował on optymizm i – co najważniejsza – wiarę w człowieka. Człowiek ten mówi o tym, jak pojmuje patriotyzm jak też odpowiedzialność za ojczyznę. Z kolei dla odprężenia rekomenduję „W syberyjskich lasach” (Sylvain Tesson), opowieść o paru miesiącach z życia autora w odosobnieniu, próbach „ujarzmienia” czasu i czerpania radości z każdej chwili istnienia.